رومیز

سلام محمد مهدی دلفی هستم و به نقد و بررسی امروز خوش آمدید.
امروز با بازی شاهراه در خدمتتون هستم.

مشخصات
بر اساس بازی:Ticket to ride
ناشر:هوپا
تعداد بازیکن:۲ تا ۵ نفر
زمان بازی:۳۰ تا ۶۰ دقیقه
سن بازیکنان:۸ تا ۹۹ سال

از گیمپلی شروع می کنیم:
خب این بازی یه بازی دروازه ایی (gateway)
هست.یعنی قوانین سختی نداره،پس گیمپلی ساده و البته غنی داره. 
اول از نقشه شروع میکنیم.
نقشه این بازی خیلی شبیه نقشه آمریکاست،ولی کپی نیست.ولی لوکالایز کردن نقشه این بازی واقعا سخته!
شما اگر بقیه ticket to ride های ایرانی
زیاد نقشه خوبی ندارن.ولی نقشه این بازی خیلی خوبه.
گیمپلی این بازی روانه و مناسب همه هست
یعنی یه گیمر می تونه واقعا لذت ببره
از اون ور کژوال گیمر ها ،خانواده ها می تونن خیلی لذت ببرن.و مثلاً اونی که۱۰۰ بار بازی کرده کرده امکان داره از اونی که اولین باره که بازی کرده ببازه!چرا به دلیل شانس بازی.

به زیبایی میرسیم:
اتوبوس هایی که طراحی کردن واقعا خوشگله.
کارتای بلیط خیلی خوبه،خوب طراحی شده.پشت کارتا جدیده که خیلی بهتر شده.
برد بازی طراحی خوبی داره،اتوبوس ها بینظیره!
من واقعاً خیلی دوسشون دارم و اینجاست که بردگیم ایرانی میتونه بایسته .
دفترچه بازی عالیه و با خوندن دفترچه به راحتی میشه بازی رو یاد گرفت.

به کیفیت میرسیم:
کیفیت کلی بازی خوبه.جعبه مشتی،کارتا سایز اروپایی خوب و واگن ها عالی،یعنی جنسشون بینظیره.
برد خیلی خوبه و کلاً عالی.

و نوآوری:
هوپا تمام تم بازی رو عوض کرده.به نظر من خیلی خوبه،چرا؟چون تم بازی اصلی قطاره ولی اینجا اتوبوسه که به فرهنگ ما بیشتر می خوره.
این بعد از دژ دومین لوکالایز برتر ای ایرانه.

درنهایت ، خیلی پیشنهاد می کنم:شاهراه

امتیاز رومیز
گیمپلی         زیبایی          کیفیت          نوآوری       
۶               ۸                 ۸               ۶         
امتیاز نهایی:۷